زردی نوزادان به ویژه در نوزادان زودرس یا نوزادانی که قبل از هفته ۳۸ بارداری متولد شده اند و نوزادانی که با شیر مادر تغذیه میشوند، بسیار شایع است. در برخی موارد زردی نوزاد به خاطر ناتوانی و ضعیف بودن اندام های کودک تازه متولد شده اند پیش میآید. در این مقاله قصد داریم درباره زردی نوزادان، علت و علائم آن اطلاعاتی برای شما بیان کنیم. با ما همراه باشید.
زردی نوزاد چیست؟
زردی نوزاد تغییر رنگ و زرد شدن پوست و چشم های تازه متولد شده است که به علت مقدار زیادی بیلی روبین که بر اثر تجزیه گلبول های قرمز خون ساخته شده در خون نوزاد ایجاد میشود. زردی نوزاد خود را در پنج روز اول بعد از تولد یعنی از همان روز دوم ترخیص از بیمارستان نشان میدهد. به همین علت پزشک یک آزمایش پیگیری برای تشخیص درست انجام میدهد. زردی نوزاد یک مشکل رایج محسوب میشود اما در برخی موارد میزان بیلی روبین موجود در خون ممکن است آنقدر زیاد باشد که بیمار نیاز به بستری در بیمارستان و دریافت کمک های پزشکی داشته باشد. گاهی اوقات، بیماری زمینهای خون و کبد نیز می تواند باعث زردی در نوزادان گردد. این موارد شامل آنتی بادی های گروه خونی، کم خونی همولیتیک، هپاتیت و گالاکتوزمی است.
علت زردی در کودکان
در برخی موارد اختلال های زمینه ای نیز ممکن است باعث زردی نوزاد شود. در این موارد زردی اغلب خیلی زودتر یا دیرتر از شکل رایج آن ظاهر میشود. بیماری ها یا شرایطی که میتوانند باعث زردی شوند شامل موارد زیر است:
- عفونت در خون نوزاد
- کمبود نوعی آنزیم
- خونریزی داخلی (هموراژ)
- سایر عفونت های ویروسی یا باکتریایی
- اختلال در عملکرد کبد
- ناسازگاری خونی مادر و نوزاد
- آترزی صفراوی
- ناهنجاری های گلبول های قرمز خون نوزاد
- ابتلا به بیماری خاصی مثل فیبروز کیستیک یا کم کاری تیروئید
- اختلال ژنتیکی خاص مانند سندرم گیلبرت، نقص های غشایی گلبول قرمز ارثی، گالاکتوزمی یا اختلال متابولیک ارثی
تشخیص علت زردی در نوزادان
علت اصلی زردی در نوزادان هنوز دقیقا مشخص نبوده و باید علت آن یافت شود. برخی از آزمایشات تشخیصی ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- تعیین زردی نوزاد بدون خونگیری
- معاینه بدنی (همیشه موارد)
- بررسی میزان زردی پوست (در اغلب موارد)
- آزمایش خون (گاهی اوقات)
- اسکن اولتراسوند (تصویربرداری با امواج فراصوت، بیوپسی کبد یا جراحی تشخیصی (به ندرت).
علائم زردی در کودکان
علائم زردی در نوزادان به علت و شدت آن بستگی دارد، اما ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- زردی به پوست سرایت می کند، که معمولاً ابتدا در صورت و پوست سر ظاهر می شود.
- حالت زرد قسمت های سفید چشم (صلبیه)
- زردی در پوست بدن پخش می شود (در عارضه زردی متوسط)
- زرد شدن کف دست و کف پا (در عارضه زردی شدید)
- خواب آلودگی غیر طبیعی
- مشکلات تغذیه ای
- در بعضی موارد، مدفوع به رنگ روشن دیده شده و ادرار تیره رنگ می گردد.
درمان زردی در نوزادان
درمان زردی در نوزادان به علت آن بستگی دارد، اما با تشخیص بهترین متخصص اطفال در اصفهان ممکن است شامل موارد زیر باشد:
زردی خفیف
اگر کودک تازه متولد شده سالم و خوب باشد، هیچ درمانی لازم نیست. در این حالت فرآیند تجزیه درست بیلی روبین برای کبد کودک فقط چند روز طول میکشد.
زردی متوسط
فتوتراپی متداول ترین روش درمانی است. فتوتراپی به معالجه عارضه ها و ناخوشى هاى پوستی بوسیله اشعه نورانی گفته می شود. فتوتراپی، بیلی روبین موجود در پوست نوزاد را به ماده شیمیایی کمتر مضر تبدیل می کند. در این روش لباس های نوزاد را از تن او درآورده و در یک دستگاه انکوباتور گرم و زیر نورهای آبی قرار داده میشود. برای اینکه نوزاد بصورت حداکثر تحت معرض نور باشد، فقط از پوشک و محافظ چشم برای پوشش نوزاد استفاده می گردد. به صورت جایگزین، ممکن است از “بیلی بلنکت یا پتوی فتوتراپی” استفاده شود. بیلی بلنکت یا پتوی فتوتراپی پدی است که مستقیماً در برابر کودک قرار میگیرد و کودک را در معرض نور قرار می دهد. در این حالت باز هم، کودک فقط پوشک می پوشد و در یک زیرانداز آبی روشن انعطاف پذیر پیچیده می شود. درمان معمولاً یک یا دو روز طول می کشد و ممکن است در خانه یا در بیمارستان با حضور مادر صورت بگیرد. برای جلوگیری از کم آبی بدن و افزایش دفع بیلی روبین، نوزاد شما هر سه تا چهار ساعت به تغذیه منظم نیاز خواهد داشت.
زردی شدید
گاهی اوقات نوزاد به درمان با بیش از یک پرتوی نور آبی (فتوتراپی چندگانه) نیاز خواهد داشت. وقتی روش فتوتراپی چندگانه مورد نیاز واقع شود، معمولاً نوزاد به اتاق نوزادان تازه متولد شده منتقل می شود. به ندرت و فقط در موارد بسیار شدید که بیماری زمینه ای باعث ایجاد زردی شده باشد، ممکن است به انتقال خون نیاز باشد.
سایر روشهای درمانی
درمان موارد شایعی که باعث زردی می شوند ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- زردی فیزیولوژیکی – غالباً هیچ درمانی لازم نیست، فقط گاهی اوقات به فتوتراپی نیاز است.
- زردی شیر مادر – شیردهی باید ادامه یابد. در چند روز اول گهگاه به فتوتراپی نیاز خواهد بود و پس از آن معمولاً نیازی به درمان نیست.
- اختلاف در گروه خون – آنتی بادی های ساخته شده توسط مادر می توانند برای چند هفته در سیستم کودک فعال بمانند. در این حالت، یک دوره طولانیتر از فتوتراپی احتمالا لازم خواهد شد.
روش های درمان برای بیماری های نادری که باعث زردی می شوند ممکن است شامل موارد زیر باشد:
- کم خونی همولیتیک – روش درمان به علت آن بستگی دارد. به عنوان مثال، درمان کم خونی همولیتیک ناشی از عفونت مالاریا شامل داروهای ضد مالاریا میشود.
- هپاتیت نوزادی – هیچ درمان پزشکی خاصی برای این حالت وجود ندارد. گزینه ها ممکن است شامل مصرف مکمل های ویتامین و مواد معدنی یا دارویی برای بهبود جریان بیلی روبین از طریق مجاری صفراوی باشد.
- گالاکتوزمی – درمان اصلی در این حالت این بوده که اطمینان حاصل کنید تا رژیم غذایی کودک فاقد گالاکتوز یا لاکتوز (یک نوع قند شیر دیگر) می باشد. به طور معمول، این به معنای قطع شیردهی و استفاده از شیرخشک های اختصاصی است.
- آترزی صفراوی – درمان شامل جراحی برای اتصال بخشی از کبد به روده (روده کوچک) بوده تا اجازه دهد بیلی روبین و سایر محتویات تخلیه موثری داشته باشند.
چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
در شرایطی که زردی نوزاد شما بیش از سه هفته طول کشیده و بهانه گیر شده باشد و نمیخواهد شیر بخورد، نیاز به مشورت و معالجه پزشک خواهید داشت. به سختی بیدار شدن از خواب، زرد شدن رنگ پوست شکم و دست، سفیدی پاها و چشم جزء علائم های خطرناک هستند. در برخی موارد عوارض زردی میتواند بسیار جدی و جبران ناپذیر باشد به همین علت در صورت مشاهده علائم حتما به پزشک مراجعه کنید. پیشنهاد میکنیم در صورتی که ساکن اصفهان هستید برای درمان این موضوع به بهترین پزشک زردی نوزاد در اصفهان مراجعه کنید.
پاسخ به سوالات متداول شما
زردی طبیعی (فیزیولوژیکی) معمولاً پس از ۱ یا ۲ هفته از بین می رود. گاهی اوقات زردی طبیعی ممکن است بیش از این نیز طول بکشد.
زردی در ۲۴ ساعت اول پس از تولد هرگز طبیعی نیست و نیاز به مراقبت های پزشکی فوری دارد. بلافاصله با پزشک خود تماس بگیرید.
زردی در روزهای دوم و سوم پس از تولد ایجاد میشود و الگویی قابل پیش بینی را دنبالمیکند.
– در بدن های سالم بیلی روبین محصولی نرمال است و هنگامی که گلبول های قرمز از هم می پاشند تشکیل میشود.
بیلی روبین به کبد منتقل میشود و از طریق صفرا به مدفوع انتقال می یابد. در نوزادانی که زردی دارند، کبد هنوز به
درستی کار نمیکند بنابراین بیلی روبین به جای انتقال به صفرا، در کبد و خون باقی می ماند.
– زردی در نوزاد ی که در بیمارستان متولد میشود مورد بررسی قرار می گیرد. حدود ۶۰% از نوزادان زردی دارند. برای
بررسی زردی، پاشنه پای نوزاد را خراش انداخته و خون خارج شده را آزمایش میکنند.
– نوزادی که کمتر از ۵ میلی گرم در دسی لیتر بیلی روبین داشته باشد نرمال است اما بیش از ۵ مقداری زیاد به حساب
میآید.
– نوزادی که از زردی کم تا متوسط رنج می برد نیازی به درمان ندارد زیرا بعد یک یا دو هفته اثرات زردی از بین می رود.
– گاهی اوقات اگر سطح بیلی روبین بالا باشد، به سرعت بالا برود یا بعد از دو هفته پایین نیاید، پزشک نور درمانی را توصیه
میکند (نور درمانی بی ضرر است و به نوزاد لذت می دهد).
– در مواردی نادر، نوزاد به تزریق خون نیاز دارد تا از شدت زردی کم شود.
زردی رایج ترین بیماری نوزاد است که به صورت خود به خودی از بین می رود. اما در مواردی نادر میتواند پیچیده شده و نیاز
به معالجه داشته باشد. – اگر چه زردی در نوزاد رایج است اما مقدار زیاد بیلی روبین در خون میتواند منجر به انتقال آن به
مغز و مشکلات بعدی شود.
– این بیماری میتواند در مواردی نادر منجر به آسیب دائمی به مغز (فلج، ایجاد مشکل در فراگیری یا ناتوانی های رشدی )،
آسیب به مینای دندان و از دست دادن شنوایی شود.
– علائمی که باید تحت مراقبت قرار بگیرند شامل رخوت، رنگ زرد، زرد بودن پا (بخصوص کف پا). همچنین گریه های بی
دلیل، تب، ضعف عضلانی و ناراحتی و آشفتگی نیز نشانه های زردی هستند.
– اگر سطح بیلی روبین بعد از دو روز از شروع تولد افزایش یابد، پزشک شیر خشک را توصیه میکند. در بیشتر موارد نیازی
به شیر خشک نیست مگر این که سطح بیلی روبین بیش از ۲۰ میلی گرم در دسی لیتر یا بیشتر باشد یا فاکتورهای
خطرناک دیگری مثل تولد زود هنگام نوزاد، بیماری های خونی، یا از دست دادن وزن مشاهد شود. شیر خشک باعث
میشود ارتباط شیردهی موفقی بین فرزند و مادر برقرار نشود. بنابراین پیش از شیر خشک دادن به نوزاد با پزشک مشورت
کنید و از مزایا و معایب آن آگاه شوید.
اگر کودک شما ۲ هفته پس از تولد هنوز زردی دارد، پزشک باید آن را بررسی کند. نوزاد شما به آزمایش خون احتیاج خواهد داشت و ممکن است لازم باشد به پزشک متخصص اطفال (پزشک متخصص بیماری های نوزادان و کودکان) مراجعه کنید.