درمان دررفتگی در نوزادان با مداخله زودهنگام برای حصول اطمینان از رشد مناسب استخوان‌های تشکیل دهنده مفصل ران، ضروری است. رشد نامناسب هر یک از دو بخش گوی یا حفره‌ای مفصل باعث بروز مشکلات رشدی در بخش دیگر می‌شود. درمان دررفتگی لگن با هدف دستیابی به هماهنگی و هم ترازی مفصل و حفظ عملکرد مناسب مفصل انجام می شود. اگر گوی مفصل به خوبی داخل حفره مفصلی جای نگرفته باشد، محرک رشد خاصی بر رشد لگن اثر می گذارد. در نتیجه حفره بیش از حد صاف می شود و نمی تواند گوی مفصل را در خود جای بدهد. در این وضعیت که تماس مناسبی بین استابولوم و سر استخوان ران وجود ندارد، گردن و سر استخوان به طور عادی رشد نخواهد کرد. در این مطلب با بهره گرفتن از بیانات دکتر نسرین دوامی بهترین متخص اطفال اصفهان قصد داریم بیشتر به این موضوع بپردازیم.
روش های درمان دررفتگی در نوزادان
بریس پاولیک هارنس
بریس پاولیک هارنس بریس نرمی است که سر استخوان ران را با ملایمت به سمت عمق استابولوم هدایت می‌کند و به‌این‌ترتیب موجب رشد عادی مفصل ران می‌شود. معمولاً به مدت سه ماه از بریس پاولیک هارنس استفاده می‌شود. بریس در ابتدا به طور تمام‌وقت بسته می‌شود و زمانی‌که موقعیت لگن بهتر و پایدار شد، مدت زمان بستن بریس کمتر می‌شود. درمان با بریس پاولیک هارنس در ۸۵% موارد دررفتگی لگن نوزادان زیر شش ماه موفقیت‌آمیز است.
بریس پاولیک هارنس متأسفانه درمان مناسبی برای کودکان بزرگ‌تر نیست. چون مفصل ران در سن بالاتر در موقعیت دررفته ثابت شده و هم‌تراز کردن آن با بستن بریس دشوارتر است.
درمان دررفتگی در نوزادان با جا انداختن لگن
پزشک برای درمان دررفتگی نوزادان از جا انداختن مفصل ران به دو روش باز و بسته استفاده می کند. در صورتی که هیچیک از این روشها جواب ندهد یا کاساز نباشد، پزشک اطفال شما را به ارتوپد ارجاع می دهد.
جاانداختن به روش بسته
هرچند در این عمل هیچ برشی ایجاد نمی‌شود، لازم است که کودک برای انجام عمل بیهوش شود. پزشک حین عمل از رادیوگرافی برای مشاهده لگن استفاده می‌کند و آن را به آرامی دستکاری می‌کند تا به جای اصلی خود برگردد و هم‌ترازی آن برقرار شود. سپس لگن به مدت سه ماه گچ گرفته می‌شود تا تکان نخورد.
جاانداختن به روش باز
عمل باز نیز تحت بیهوشی عمومی انجام می‌شود. جراح برشی را ایجاد می‌کند تا بتواند بافتی را خارج کند که نمی‌گذارد سر استخوان ران به درستی در استابولوم جای بگیرد. در این عمل نیز لگن پس از جا انداختن گچ گرفته می‌شود.
ارجاع به متخصص ارتوپد
اگر پزشک برای درمان دررفتگی در نوزادان جا انداختن باز یا بسته نتیجه نگیرد، شما را به متخصص ارتوپدی ارجاع می دهد. در چنین مواقعی به والدین توصیه می شود که مشکل دررفتگی لگنشان بعد از ۶ ماهگی تشخیص داده می شود. استخوان ها معمولاً با جا انداختن مجدد هم تراز می شوند یا به جای اصلی خود برگردانده می شوند تا هماهنگی مفصل ران به حد بهینه برسد.
کلام پایانی
درمان دررفتگی در نوزادان نیاز به توجه و رسیدگی والدین دارد. اگر درمان ضروری باشد، ابتدا درمان غیرجراحی با استفاده از بریس پاولیک هارنس بر روی نوزادان زیر شش ماه انجام می‌شود. در موارد انگشت‌شماری که نتیجه رضایت‌بخشی از بستن بریس گرفته نمی‌شود. همچنین در مواردی که دررفتگی لگن تا شش ماهگی تشخیص داده نشده است، انجام جراحی ضرورت می‌یابد. در این مطلب هر آنچه می توانست در این زمینه به شما در شناخت مشکل و درمان دررفتگی ران و لگن نوزادان کمک کند را بیان کردیم.
